Kezdőlap

Schwarz Gottfried,

theologiai doktor, ág. ev. superintendens és tanár, Sch. Sámuel kereskedő és városbiró fia, szül. 1707. nov. 19. Iglón; hat éves korában Lőcsére került iskolába, hol hét évig maradt. Miután atyja a kerekedői pályára szánta, a magyar nyelv elsajátítása végett Csetnekre és Osgyánba küldte; miután e helyeken tanulását elvégezte, innen Eperjesre ment az ottani iskolaigazgatóhoz, Toperczer Péter Pálhoz élelmezésre és szállásra; két év mulva pedig 1726. a jenai egyetemre; négy évi itt időzés után a 21 éves ifjút meghívták a lőcseiek iskolájukhoz conrectornak és másfél év mulva ugyanott igazgató lett. Az iskolai védnökséggel való kellemetlenségek elszomorították, úgyannyira, hogy külföldre szándékozott kivándorolni, ebben azonban egy családi pör, melyet atyja 15 évig folytatott, megakadályozta; ezért 1734-ben Pestre jött, hogy itt ügyvédje mellett a pör kimenetelét bevárja; de három negyed év mulva elvesztette. Miután Lőcsén családi ügyeit rendezte, 1735. elhagyta hazáját. Tudományos híre messze külföldön elterjedt és utazása közben több jeles tudóssal (Bél, Garelli, Marinoni) ismerkedett meg. Marburgban egy évig tartózkodott és 1739. Halleba érkezett, hol felolvasásokat tartott és 1740. a mesteri fok elnyerése végett vitatkozott. 1742-ben az osnabrücki rectori állást fogadta el, hol 1749-ig működött. Ekkor a hessen-casseli tartomány-gróf meghívta Rintelnbe superintendensnek és első theologiai tanárnak; előbb a helmstädti egyetemen doktoratust tett (in absentia). Meghalt 1788. nov. 23. Rintelnben.

Munkái:

1. Initia religionis christianae inter hungaros ecclesiae orientali adserta. Eademque a dubiis et fabulosis narrationibus repurgata. Dissertatio historico-critica auctore Gabriele de juxta Hornad. Francofurti & Lipsiae, 1739. (Az akkori győri püspök 1739-ben utánnyomatta s egy harmadik kiadása is megjelent 1749-ben Kolozsvárt.)

2. Dissertatio de sensibus et quae Deo tribuuntur sensationibus. Halae, 1740.

3. And. Dudithii ab Horeowitza Episcopi tunc Tiniensis orationes quinquein Concilio Tridentino habitae, quarum osteriores duae nunc primum e Msc. prodeunt, cum Appendice orationum duarum quas Georg. Drascowich in eodem Concilio habuit. Praefatus est ac Dissertationem de vita ac scriptis Andr. Didithii adjecit Lorandus Samuelfy. (Schwarz G. álneve.). U. ott, 1742.

4. Imperator Justinianus M. Slavicae genti vindicatus. Schediasma historico-philologicum. Wittenbergae, 1742.

5. Oratio de optima studiosam juventutem instituendi ratione, habita in gymnasio Osnabrugensi, cum munus rectoris capesseret. U. ott, 1743.

6. Programma de sonorum sine mente editorum insidiosi illius lingvarum cultoribus vitii, origine. U. ott, 1743.

7. Idea boni consulis; in memoriam consulis Osnabrug. Guil. Frid. de Blechen. U. ott, 1744.

8. Trias observationum grammaticarum quibus totidem codicis sacri veteris testamenti loca illustrantur. U. ott, 1744.

9. Decadum Antonii Bonfinii editio nupera Posonio-Viennensis iusto pretio aestimata schediasma literarium et historicum quo ad actum oratorium in gymnasio sanatorio Osnabrugensi ad d. 10. Septembr. h. l. q. c. instituendum bonarum maecenates fautores atque amatores invitare debuit voluit... U. ott, 1745.

10. Commentatio super Malachiam cap. I. Rintelii, 1746.

11. Tetras observationum sacrarum, quibus totidem codicis sacri V. T. loca illustrantur. Osnabrugi, 1746.

12. Programma rei nummariae e medio aevo specimen. U. ott, 1747.

13. Elementa logicae theoreticae. Osnabrugi et Lemgoviae, 1748. (Editio nova Rintelii, 1754.)

14. Unvorgreifliche Gedanken von dem Vorzuge der neueren Weltweisen vor den alten. Osnabrück, 1748.

15. Oratio de zeli et charitatis in persona theologi concordia ex officio dicta cum in academia Hasso-Schvavenburgica quae Rintelii floret theol. professoris primarii a. 1749. munus adiret. Rintelii.

16. De iusta censura hymnorum qui publicis ecclesiae alicuius usibus commode serviant occasione novae editionis hymnarii Rinteliensis disserit et ad annuam synodum die 15. Octobr. a 1750. celebrandam... invitat. U. ott.

17. Samuel rex Hungariae qui vulgo Aba audit ex historico et simul numario monumento tam nomini quam populo suo restitutus hallucinationibus et erroribus non paucis, quos actis suis sanctorum ad d. IV. Septembr. scriptores Antverpienses jactantius affricarunt, de eadem fidelia deletis subsecivo studio... Lemgoviae, 1761.

18. Versuch einer Beurtheilung der kritischen Schwänke über den 16. Psalm in einem sogenannten kritischen Collegio. Rinteln, 1764.

19. Recensio critica Schmeizeliani de numis Transylvanicis commentarii. Supplementa, emendationes et illustrationes perpetuas continens. U. ott, 1764.

20. Flores sparsi ad tabulas pignori relictarum XIII civitatum saxonicarum terrae Scepusiensis in Hungaria superiori. U. ott, 1765.

21. Originum et occasuum Transilvaniae auctore Laurentio Toppeltino recensio critica cum appendice diplomatum aliquot omnia maxime ad natales gentis Saxonicae in magno principatu Transilvaniae inque comitatu Scepusiensi superioris Hungariae asserendos et illustrandos... U. ott, 1766.

22. Stromateus dissertationum de sacra domini coena. U. ott, 1766.

23. Annorum vitae Tharahhi et Abrahami conciliatio chronologica. U. ott, 1773.

24. Recensio critica epitomes rerum ungaricarum auctore Petro Ranzano. Cum triplici appendice insignium ad memoriam diplomatum duorum et criseos singularis editionis epitomes Ranzani Prostat Lemgoviae, 1774.

25. Anzeige von des Herrn Grafens Wolfgangi de Bethlen historiarum dacicarum libri XVI. als einem nach dem gedruckten ersten und ungedruckten andern Theil zum Verlag ganz ausgefertigt liegenden Werke. Lemgo, 1774.

26. Entlarvte Bulle Pabsts Sylvester des II., die er an den heiligen Stephanus König in Ungarn abgeschickt haben soll. Samt ihren widergelegten Behelfen aus der Legende Chartuitii und Pabst Gregorii des VII. Briefen ans Licht gestellet. U. ott, 1777.

27. Catalogus scriptorum de rebus omnis generis Hungariae concorporatarum provinciarum gentiumque finitimarum tam typis publice editorum quvam manu exaratarum. Quos hactenus qvidem tractu multorum annorum sumtibusque haud modicis amicorum tamen etiam et honestissimo instituto prolixe faventium liberalitate comparavit, collegit inque pluteis in praesens suis asservat... Rintelii, 1784.

28. Exercitationes oratione prosa et vorsa dicendi scribendique quas vel pro tempore vel unius lingvae acuendae gratia composuit olim, nunc in unum congestas edidit... Lemgo, 1781.

Számos czikkei közül felemlítendők a Bidermann, Actis scholast. (V. 526. l. Verzeichniss der sämmtlichen Rectoren und Conrectoren des Gymnasii zu Leutschau in Ober-Ungarn von 1520 bis auf diese Zeit, 1745.); a Humburger... Nachrichtenben (1750. 71. sz. Recension von Jac. a Mellen Series Regum Hungariae e nummis aureis, 87. sz. Anmerkungen über des seel. Herrn Schmeizel's Siebenb. Gold- und Silbermünzen); a Rintelnische Anzeigenben (1768. 47-50. sz. Wolfgangi Bethlen historiarum libri, 1769. 42. sz. Beschreibung des Species-Thalers und Guldens, von dem neuen Reichsfürsten Grafen Karl von Battyány geschlagen); a Hamburger Beyträgeben (1741. 282. l. Cerographia Hungariae s. Notitia de insignibus et sigillis etc. recensuit); a Walch, Neueste Religionsgeschichteben (Th. V. 173., VII. 345. l. Von dem Zustande der Socinianer indem heutigen Grossfürstenthume Siebenbürgen).

Bod, M. Athenas 286. l.

Horányi, Memoria III. 236. l.

Klein, Nachrichten I. 465. l.

Unterhaltungsblatt. Pressburg 1814. 84.

Melzer, Jakob, Biographien berühmter Zipser, Kaschau, 1832. 139. l.

Nemzeti Társalkodó 1834. II. 10. l.

Oesterr, National-Encyclopaedie. Wien, 1837. IV. 612. l.

Wurzbach, Biogr. Lexikon XXXII. 291. l.

Figyelő XXVIII. 227. l.

Allg. Deutsche Biographie XXXIII. 227. l.

Petrik Bibliogr.

Zoványi Jenő, Theol. Ismeretek Tára III. 189. l.