Petrarca művei tele vannak bizonyítékokkal. Pl. Epist. Rer. Sen. Lib. X. p. 961–2; Epist. Var. 42 (Frac. III, 409); Epist. Fam. Lib. VIII, 5 (Frac. I, 433–4): „Videbimus impendentes lacubus Alpes aerias ac nivosas, aestate gratissimum spectaculum, et silvas astra tangentes, atque inter concava rupium querulos rivos, summisque de montibus magno cum sonitu cadentia flumina; et quocunque te verteris, avium murmur ac fontium. In hoc autem tractu altero Apenninus supra verticem erit etc.” – Önéletrajzában maga mondja, hogy „taediosissimae urbis fastidium atque odium naturaliter animo meo insitum”, s hogy ezért vonult vissza Vallis Clausa vidékére.