Melanchthonnak felfogását legvilágosabban egyik tanítványa fejezte ki 1549-ben (De Studiis Linguae Graecae): Ut taceam, quod sicut studia abeunt in mores, ita et sermonis vitium plerumque comitantur vitiosi mores, et mentis character fere est ipsa orationis forma: quae si peregrina, si distorta, vel prodigiose affectata vel horrida est, non dubium est, quin et consimilis sit sensus, consimiles mores. (Corp. Ref. Xl, 865).